ادب صنعتی

انصاف و اعتدال در خدمت فرهنگی؛ خود بودنزبان هم مثل هر پدیده فرهنگی و اجتماعی دیگر عرصه داد و ستد است . نمی توان مرزی محکم و نفوذ ناپذیر به دور آن کشید و راه را بر هر گونه ورود و خروجی بست. گریزی هم از اعتدال و انصاف نیست اگر بنا ست زبانی رواج داشته باشد که در رد و قبول ها بنا به آنچه که اقتضای طبیعی طبع زبان است رفتار می کند . بعضا مشاهده می شود که در انتخاب مشی و مرام و به عبارتی قاعده برای شکل دهی رسم الخط از انصاف و اعتدال دور می شویم. مثلا از سر نوعی غرب زدگی یا دیگر شیفتگی ، به نام سره نویسی به حذف عربی و عربیت که زبان دین هم هست گرایش پیدا می کنیم ، حال آنکه در عین داعیه سره نویسی کمتر به حذف لاتین از خود گرایش نشان می دهیم. حتی در موارد زیادی ، وقتی که رودربایستی را کنار می گذاریم ، نظریه می پردازیم که چون تکنولوژی امروز منشأ در غرب دارد ، هم مفاهیم و هم واژه ها آنجایی است و نمی تواند اینجایی باشد و برای آن معادل گذاری کرد . این در حالی است که اگر به درستی اندیشه کنیم معلوم می شود که در اصل در مقام کتمان ایرانیت خود قرار گرفته ایم ، خاصه که گروه هایی از ما گاهی پرستندگی مان در قبال ملی گرایی ، محمل گریز از دین یا متون و مناسک دینی هم بوده است به نام آنکه دین عرصه عروبت و عربی گرایی است. از نشانه های دیگر این دیگر شیفتگی این است که مثلا در مقام تکریم همکاری که درگذشته و احیانا نسبتی هم با فرهنگ و از جمله زبان و نگارش و ویرایش داشته ، اعلام یک دقیقه سکوت می کنیم ، آیینی که در "آن طرف آب" بوده و نسبتی با فرهنگ اصیل اسلامی یا ایرانی ما ندارد. چنین گرایش هایی وقتی قابل اشاره و انتقاد است که در نوعی هندسه ی دلبستگی به غرب با ارجاعات مکرر به واژه های لاتین و تلویحا داعیه جداب, ...ادامه مطلب

متوجه شدیدکه فیش های حقوقی وزمین خواری واملاک نجومی،اختلاس هارا به طاق نسیان سپرد؟ دقت داریدکه حجم و تنوع مسائل باشتاب زیادمی شود.اما شیوه عمل و پیگیری مثل 25 -30 سال قبل است؟ همه شهرهادارندمی شوندمثل مسکن مهر که خرده فرهنگهای گوناگون و بلکه معارض راچپانده ایم چفت هم.حداقل 50 درصدامکانات راهم در تهران تل انبارکرده ایم.تهرانی که چون تبدیل شده به پارکینگ،امکانی هم برای برخورداری از امکانات درآ,خودمانی ...ادامه مطلب

بعضا شنیده می شود که دشمن دنبال زمین گیرکردن ماشین رسانه ای ماست. به نظر بنده خودمان هم گاهی از این کارها می کنیم. مثلا وقتی که ضابطه ها را آنقدر قوت می دهیم که کار را تعطیل می کند.یا وقتی در اختصاص بودجه به فرهنگ و رسانه خست می کنیم.یا وقتی می توانیم نیروی قوی جذب کنیم و لوازمش را فراهم نمی کنیم. یا وقتی حرفی برای گفتن نداریم اما سختمان هست که بگوییم از سخنرانی هفته قبل تا این هفته یا از همایش قبل تا این همایش  مطالعه نکرده ایم! و در عین حال عینا حرفهای بیات شده را کلمه به کلمه تکرار مکرر می کنیم.آن هم وقتی که می خواسته ایم بگوییم اهل قلم هم هستیم و همین حر, ...ادامه مطلب

به نظرم یک مدیر رسانه ای در صدا و سیما این چند جمله را باید در نظر داشته باشد یا به دیگران تذکردهد: - تا می توانید درجهت گسترش تعامل با بخشهای مرکز و ستاد و دستگاهها و ادارات و نهادهای استان بکوشید.گردن افرازی افراطی،جز تقابل مضر حاصلی ندارد. - با پررنگ تر کردن حضور کمی و کیفی ، امکان اعمال "رهبری" به موازات "مدیریت" ایجاد کنید تا رادیو و برنامه های رادیو غنی شود. - هرقدر  مدیران و مسئولان پای کار باشند ،همکاران پای کار خواهند بود. - از شش جهت ،تاراج سرمایه های ما در دستور کار است. فیفا سردارآزمون را می خواهد و امریکا ،دانشمندان و هنرمندان مارا. از ظرفیتهای , ...ادامه مطلب