ادب صنعتی

طرحی برای "حسینیه دل"جلسه 11مرداد 1399 تشکیل شد. حسینیه دل برنامه ای است رادیویی که در چند سال منتهی به جلسه ، هر سال – یا تقریبا هر سال – تولید می شده. معتقد بودم باید زنده باشد تا بتواند به سوژه هایی که در لحظه رخ نشان می دهند توجه کند. مثل همیشه فکر می کردم باید چنین برنامه هایی بکوشند نسبت امام حسین (ع) با زندگی و پست وبلند آن در ابعاد و زمینه های گوناگون و البته مرگ را تبیین کنند. دغدغه ای هم داشتم که ما ظاهرا در غیر محرم ، دنبال گفتن از امام حسین(ع) نیستیم – چه رسد به شناختن و شناساندن حضرت – و فکر می کردم باید در این ایام سعی مان معطوف ارائه تصویری نسبتا جامع از حضرت باشد. این هم در نظرم بود که فضای کار رسانه ای رقابتی و پیچیده شده و نسبت به قبل تغییرات فاحشی کرده. از جمله اینکه گروه های سنتیِ مرجع تغییراتی کرده اند و جایگاه و رتبه خود را به گروه های دیگر و شاید تازه واگذار کرده اند. کلی نگویم . جایگاه رسانه ملی اگر تدبیرهای لازم اتخاذ نشود مشمول همین تغییرات است. پس معطوف به دستور جلسه هم ، رسانه ملی در گفتن از امام باید به "درست" گفتن و لازم گفتن و کامل گفتن و جامع و چندوجهی گفتن بپردازد تا "درشت" گفتن و صرفا نمایش مصیبت یا شکوه و پروپاگاندا و شعار . نکته ای که ممکن است راهبرد تلقی شود این است که ما وقتی می توانیم بگوییم درست گام برداشته ایم که "موقعیت " های جامعه درست شکل بگیرد و به جای کتیبه های عریض و طویل و خیمه های چندین متری صلواتی و باندهای پرقدرت صوتی و در یک کلمه ، بیش از "قدرت" مذهب ، "روح" مذهب و از جمله نهضت حسینی وجودمان را فرا گیرد و زنده و معطر گرداند . محرم و صفر فرصتی است که فارغ از خرج های چشمگیر ، ضمن پرهیز از رفتارهای غلو آمیز که احتمالا به افراط , ...ادامه مطلب

برای بعضی جوانهای سرزمینم که درگیر طلاق اندگاهی پیش می آید که دل می دهید به این حرف های تکراری. همین گوش دادن های گهگاه است که به طمعم می اندازد تا بعضی حرف ها را پیش بکشم. می گویید برایمان مهم است که با کارهای بعضی هایمان ممکن است برای پدرمان هم حرف در بیاورند چه رسد به خودمان . می گویم فکرتان را وسعت بدهید. فکر کنید به ایران ، فکر کنید به اسلام که هرکدام به مثابه ریشه های اصلی ایرانی جماعت حق بزرگتری از آباء و اجداد به گردن ما دارند. به نظرم وقتی می خواهیم به هر نوع یل للی تل للی تن بدهیم باید تنمان بلرزد از اینکه برای ایران به عنوان مام میهن حرف در بیاورند. وقتی شما می روید جشن تولد دوستی ، از کجا می دانید بعضی از کسانی که دعوت می شوند دوستی با خودشان نمی آورند که نباید بیاورند؟ و بعد کافی است سر و صدای خنده یا مثلا موسیقی حوصله همسایه ای را سر ببرد و به جایی تلفن کند. به همین راحتی ممکن است اسم شما به عنوان حاضر در یک پارتی مختلط در برود! بعضی از شما آنقدر که در این فضاهای مجازی به حال و روز دختر- پسرها پرداخته اید چه بسا به قدر روان شناسی صاحبِ نظر شده باشید.مشکل این است که حاضر نیستید عاقلانه آنچه را که از درست و غلط می شناسید در باره کارهای خودتان بگذارید وسط و کارهایتان را سره ناسره کنید. ببخشید . خیلی ببخشید. اینجور وقتها آدم می شود کور خود بینای مردم. بعضی وقتها از خودم می پرسم این خوره ی توجه طلبی چی است که دست از سر بعضی از شماها برنمی دارد؟ نگویید دنبال توجه نیستید. البته بی اعتنایی برای همه سنگین است. حتی بین سیاسیون قصه که مفصل می شود اسمش می شود "توطئه سکوت". اما توجه طلبی هم حدی دارد! یعنی این طبیعی است که بخواهیم هر کدام از 365 روز سال با یک لباس و سر و وضع , ...ادامه مطلب

چهارده نکته برای یا درباره چهارده ساله ها دود ولو به قدر یک پک قلیان – چه رسد به سیگار که شما بعضا نشان بزرگی اش می دانید ! – غیر از ضررهای فراوانی که برای قلب و ریه تان دارد و شما را مستعد سرطان می , ...ادامه مطلب

چهارده نکته دوم برای یا در باره پسرهای چهارده ساله هرچیز منطقا حدی دارد. دزی دارد.عسل هم تااندازه ای می شود خورد نه بیشتر. دل درد می شوید و شاید چند دردومرض دیگر.تفریح لازم است .اما حد دارد. بعضی از , ...ادامه مطلب

سلام. 1.وقتی تلفن پدر یا مادر را جواب نمی دهید یعنی گوشتان را گرفته اید تا صدایشان را نشنوید.ممکن است آنها در نصیحت زیاده روی کرده باشند. اما فردا اگر از جاهای ناصواب و احیانا غیر قابل برگشت سر در آوردید و لطمات جبران ناپذیر خوردید ، به یاد بیاورید که زمانی گوشهایتان را می گرفتید تا از چنین عواقبی مطلع نشوید. , ...ادامه مطلب

10موضوع سلبی و10 موضوع ایجابی: 1.فقدشناخت نسبت به حضورسالم در فضای مجازی2.سرقت و دست کجی3.انحرافات اخلاقی و جنسی4.طلاق5.خشونت6.اعتیاد7.بیکاری8.روان پر یشی9.فقرعاطفی10.حسادت11.معیارهای دوستی درست و سازنده12.عدالت از منظرامام و رهبری درمسیرتوسعه13.تبیی,پیشنهاد,اجتماعی ...ادامه مطلب

احتمالابرای شماهم گاه-شایدهم بسیار-پیش آمده که احساس ملال کرده ایدووقتی از شماپرسیده اند چطوری گفته اید حوصله ندارم.سرحال نیستم.به گمان من رازعمده این بدحالی ها در یکنواخت شدن امورروزمره و تنوع و تازگی نداشتن آنهاست.راه درمانش هم این است که خود ودیگر, ...ادامه مطلب

مدتی ست که در کشور در کنار وقفهای معمول،وقفهایی برای مدرسه سازی،کارآفرینی،درمان بیماریهای خاص و...طراحی و ایجادشده.من فکر می کنم ازخیرین یکی باید پاپیش بگذارد و وقفی راه بیندازد برای نابودی اختاپوسی به نام آسیبهای اجتماعی و نجات بدهد افرادی راکه در چنبره بازوان خردکننده و کشنده این حیوان ویرانگر گرف, ...ادامه مطلب