ایران دریای نهنگ اوبار

تاریخ می گویدایران در دوره هایی تحت تاثیریونانیان بوده است .آنان در ایران حاکمیت داشته اند و به همین علت تاثیراداری و فرهنگی و فکری بر ایران به جاگذاشته اند.اماآن تاثیربه سرعت رنگ باخته،چراکه امروزه از آن همه کوشش سلوکیان برای - به قول مهدی دهمرده و هم قلمانش(زبانهای خارجی درگذرتاریخ ایران،ص۱۲)-  "هلنی کردن فرهنگ ایرانی" به زحمت می توان نشانی جست.گویی ایران هاضمه ای بزرگ داشته که بااعتمادبه نفس از دستاوردهای علمی دیگرملتها نیز بهره می برده و در تصرفها،متجاوزرادرخود می اوباریده است.تاریخ علمی-تمدنی ما فراوان برزویه طبیب داشته که مثلا متون علمی از هندی به فارسی برگردان می کرده اند.درعهدساسانیان زبان سریانی که در پهنه ای وسیع زبان دادوستد علمی هم بوده، زبان دوم یا زبان خارجی برتر ایرانیان بوده است.به نظرمی رسد دراین فرازو فرودهای تاریخی یکی از موجبات حفظ وحدت ماایرانیان تعصب و حمیت در پاسداشت زبان فارسی از ناحیه همه اقوام ایرانی بوده است.صفاریان نخستین حامیان رسمی زبان فارسی به شمار می آیند.امادردوره های بعدهم سامانیان و زیاریان به این عنوان درخشیده اند.حتی صفویان که خود از ترکمنهای آق قویونلو و قره قویونلوشناخته می شوند با متوقف کردن مهاجرت ترکان گویادراندیشه ساماندهی سیاسی و ملی ایران و ایجاد یکپارچگی بوده اند. البته دراین بحث تاملی است که با تفکیک ماجرای قوم و زبان قابل حل است.به عبارتی نسبت به ترکانی این حساسیت ابرازشده که در دوره های پیشین مظهرترکتازی شناخته می شده اند. 

ادب صنعتی...