سطرهای دنباله ندار-2

همیشه "دقایق" های پردغدغه ی ادامه دار مرا دق می دهد ، تا بتوانم "چند دقیقه در زبان" بنویسم .

قاطی داشتن شاخ و دم ندارد. در همان حال که پُرم از خنده ای سحرآمیز ، "خاک سرخ" اشکم را در می آورد.

قالبِ قلب ناقص است که پا به دروازه ارباب بی مروت دنیا می گذاریم . رنج را می فرستند تا طرح ترمیم شان را بریزد.

جراحی حتی از نوع اقتصادی خونریزی دارد.

ناامیدی بهایی است که آدم های کم فکر به علت انتخاب یک هدفِ سده های نوری دور از دسترس پرداخت می کنند.

دکتر مصدق و آیت الله کاشانی هر دو تصدیق داشتند ؛ یکی ایران دوستی اسلامگرایانه و دیگری اسلام دوستی ایرانگرایانه . به حرف شان گرفتند تصادف کردند.