حرفهای عصر دوشنبه ای

با خودم فکر می کنم وظیفه داریم بیشتر برای دستیابی به تولید برتر با محوریت تفکر و فرهنگ انفلابی  تلاش کنیم. گوشمان هم بدهکار این نباشد که کی تشکر کرد یا همراهی و کی نکرد! و در عوض، این وسط برایمان مهم باشد که برای بردن جامعه به سمت اعتلا نباید وقتی صرف ایده ها ی پست و بیمقدار کنیم و در مقابل  اموری را در دستور بگذاریم که خیرش به خلق کثیری و بلکه ملتی و ملتهایی برسد.آرزو که بر جوانان عیب نیست! حداقلش این است که باید در خور نام خراسان دیروز و امروز! ظاهر شویم. و حداقلترش اینکه باید اطلس فرهگی خراسان را  بگذاریم روبرویمان  و هویت غرور انگیز خراسانی مان را باز خوانی و رونمایی کنیم.البته ممکن است در کنار فرصتها و قابلیتها به آسیبهای اجتماعی که می رسیم دلمان را عصه بگیرد که چرا باید در کنار توانمندیها ،در مسائل هم اول باشیم .اما باید بپذیریم که هر که بامش بیش هر وقت برف آمد برفش بیشتر. فقط یک قلم از داشته های ما که خدا کند توان انعکاسش را پیدا کنیم این است که در سال در استانمان بیش از دوهزار همایش برگزار می شود و وظیفه داریم کشور را از این سرمایه ارزنده برخوردار کنیم. گرچه به همین تناسب هم ما زیاران چشم یاری داشته و داریم.

ادب صنعتی...